Κυρίαρχο χαρακτηριστικό στην ορεινή ζώνη της Ελατούς είναι το έλατο. Τα δάση που περιβάλουν το χωριό είναι μεικτά δάση υβριδικής ελάτης (Abies borisi regis) και Κεφαληνιακής ελάτης (Abies cephalonica) με μια αναλογία που μεταβάλλεται ανάλογα με το υψόμετρο και τις μικροκλιματικές συνθήκες. Στους βραχώνες της περιοχής φύονται δεκάδες ειδών φυτά με κυρίαρχα το τσάι του βουνού και τον αμάραντο. Σε όλες τις ζώνες συναντώνται σπάνια είδη βολβωδών και ετήσιων φυτών όπως κρόκοι, κρίνοι, ορχιδέες και ίτσια (Primula veris). Πολύ ενδιαφέρον προκαλούν τα 190 είδη μανιταριών (Pleurotous eryngii, Armillaria ectypa, Macrolepiota mastoidea, κ.α. ) από τα οποία τα 70 είναι φαγώσιμα και τρία από αυτά συναντώνται για πρώτη φορά στην Ευρώπη.
Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού ενδημούν – ανάλογα και με την εποχή – λαγοί, αλεπούδες, λύκοι, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, σκίουροι, σκαντζόχοιροι, κουνάβια, νυφίτσες, τρυποκάρυδοι, κοτσύφια, γεράκια, κεργιαρίνες, κουκουβάγιες, κούκοι, κίσσες και σπίνοι.
Στα βόρεια όρια του χωριού υπάρχει τέλος μια περιοχή χαρακτηρισμένη ως Καταφύγιο άγριας ζωής [Καναλάκια – Ψηλά Πλατάνια (Κρίκων Δαπατολάκων), κωδ. Κ627, φεκ Υ.Α. 677/4-6-76].